MEVLANA

Allah der ki;

Kimi benden çok seversen onu senden alırım.

Ve ekler;

Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım.

Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur,

Sabır taşar,

Canından saydığın yar bile bir gün el olur.

Aklın şaşar, dostun düşmana dönüşür.

Düşman kalkar dostun olur.

Öyle garip bir dünya,

Olmaz dediğin ne varsa olur.

Düşmem dersin düşersin.

Şaşmam dersin şaşarsın.

En garibi de budur ya;

Öldüm der durur yine de yaşarsın

 

 

MEVLANA